Սուրբ հարության տոն

Քրիստոսի հարության տոնը նաև անվանում են Զատիկ: Երբ Քրիստոսը խաչվեց փրկելով հազարավոր կյանքեր, դրանից հետո նրան տեղափոխեցին վիմափոր գերեզմանի մեջ և այն փակելով մի հսկա քարով: Կիրակի օրը Քրիստոսին եկան յուղելու Մարիամ Մագդաղենացին, Հակոբի մայր Մարիամը և Սողոմեն: Երբ նրանք ներս մտան գերեզմանոց տեսան, որ Քրիստոսը այնտեղ չէ և սկսեցին տարակուսել: Ինչ որ տեղից ի հայտ եկան երկու հրեշտակ և ասացին թե ինչու եք ողջին մեռելների հետ փնտրում: Այստեղ չէ, այլ Հարություն առավ: Եվ այս օրվանից Քրիստոսի հարությունը դա մեզ համար դառձավ տոն:

Սուրբ հարության տոնին հավատացյալները միմյանց ողջունում են այսպես՝ <<Քրիստոս Յարեաւ ի մեռելոց>> մյուսն ել պատասխանում է <<Օրհնյալ է հորությունը քրիստոսի>>: Նաև տոնին հավատացյալները ձու են ներկում՝ հադկապես կարմիր: Կարմիր գույնը խրհրդաշում է Քրիստոսի արյունը: Իսկ ինչու ձու, որովհետև իմաստուները պնդում են, որ ձվի կեղևը դա երկինքն է, թաղանթը՝ օդը, սպիտակուցը՝ ջուրը, իսկ դեղնուցը երկիրը: