Տեքստն ընդարձակիր՝ նկարագրող, բնութագրող, վերաբերմունք արտահայըող բառեր, բառակապակցություններ կամ նախադասություններ ավելացնելով։
Մի օր երբ փոքրիկ և քնքուշ նապաստակները հասկացան, որ իրենք են ամենավախկոտ և ամենաուսիպուսի կենդանիներն են: Եվ մյուս օրը նրանք որոշեցին, որ բոլորով գնան, լիճն ընկնեն, խեղդվեն: Ճամփին նրանք շատ եին վախենում ու տզտզում, բայց նրանց մեջ գտնվեց մի փոքրիկ քաջություն և նրանք հաղթահարեցին վախը։ Իսկ լճափի ցատկող և զվարճալի գորտերը նրանց փափուկ ոտքերի բարձր թփթփոցը որ լսեցին, անմիջապես ցատկեցին լճի ամենախորը և ամենասարսափելի մասը: Մի կիսամեռած նապաստակ ասաց․
— Էլ ի՞նչ խեղդվենք, աշխարհում մեզանից վախկոտ արարածներ էլ կան։
2.Հետևյալ առած-ասացվածաքներում կետերի փոխարեն լրացրո՛ւ համապատասխան հականիշները՝ շատ— քիչ, սպիտակ-սև, երկար-կարճ, հիվանդ-առողջ, գիտուն-անգետ, մոտիկ-հեռու։
Ա Գիտունի հետ քար քաշիր, անգետի հետ փլավ մի՛ ուտի։
Բ մոտիկ հարևանը լավ է, քան հեռու բարեկամը։
Գ Սպիտակ փողը, սև օրվա համար է։
Դ Թոկի երկարն է լավ, խոսքի՝ կարճը։
Ե քիչ խոսիր, շատ լսիր։
Զ Անբանը հաց ուտելիս առողջ է, բանելիս՝ հիվանդ։
3.Տրված բառերում առանձնացրո՛ւ արմատը և ածանցը․ ածանցները գունավորի՛ր։
Օրինակ՝ ան-զեն, դժ-գոհ
Անգութ, դժբախտ, դժգոհ, դժկամ, անտուն, լճակ, շնիկ, գառնուկ, տնական, ծովային, ուրախալի, մեղմաբար, վեհորեն, աշակերտուհի, կանաչեղեն։
😴Ալեք Ֆրանգյանի բլոգ😴 