Կարդա՛ Ղ․ Աղայանի <<Եղեգնուհին>>հեքիաթի հինգերորդ մասը եւ պատրաստվի’ր քննարկման։
Անծանոթ բառերը բացատրի՛ր։
Համբավ — անուն
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, Արևմտյան դպրոց, 5-րդ դասարան: Էլ. հասցե՝ aleqfrangyan@mskh. am կամ aleqfrangyan@gmail.com
Կարդա՛ Ղ․ Աղայանի <<Եղեգնուհին>>հեքիաթի հինգերորդ մասը եւ պատրաստվի’ր քննարկման։
Անծանոթ բառերը բացատրի՛ր։
Համբավ — անուն
Ինքնաստուգում ՀամարիչՀայտարարՀամարիչՀայտարար
120160+42160𝟏𝟐𝟎𝟏𝟔𝟎+𝟒𝟐𝟏𝟔𝟎 = 162/160
1320+34𝟏𝟑𝟐𝟎+𝟑𝟒 = 28/2023+45𝟐𝟑+𝟒𝟓 = 22/15
[3, 5] = 15
15 : 3 = 5
15 : 5 = 3 516+712𝟓𝟏𝟔+𝟕𝟏𝟐= 60/35+
[16,12]=48
330180−142180𝟑𝟑𝟎𝟏𝟖𝟎−𝟏𝟒𝟐𝟏𝟖𝟎 = 188/1801315−35𝟏𝟑𝟏𝟓−𝟑𝟓 = 13/15-9/15=4/15
[15,5]=15
15 : 15=1
15:5 =3 1511−37𝟏𝟓𝟏𝟏−𝟑𝟕 = 105/77 — 33/77 = 72/77
[11, 7] = 77
77 : 11 = 7
77 : 7 = 11 1310−38𝟏𝟑𝟏𝟎−𝟑𝟖 = 104/80 — 30/80 = 66/80
[10, 8] = 80
80 : 10 = 8
80 : 8 = 10
46⋅51246·512 = 20/72
4‧ 1518 1518 = 60/18
32283228= 4/7 x 8/4
2410։472410։47 = 24/10 : 7/4 = 7/6 2713:272713:27
825‧∗=127825‧∗=127 ∗։2536=811∗։2536=811
214, 17, 58, 724214, 17, 58, 724

Принято считать, что родина игры в «ножной мяч» Англия. Англичане скорее всего не сами придумали эту игру – футбол они увидели у римских легионеров. Игры в мяч похожие на футбол встречались в Греции, в Египте и Китае. Есть мнение, что жители Китая играли в футбол уже более 2000 лет назад. Именно столько лет китайским летописям, в которых встречаются упоминания об игре в мяч в команде. Но это был ещё совсем не футбол.
Именно в Британии стали формироваться правила игры, которыми пользуются сейчас. Сначала футбол был народным развлечением на масленичную неделю и Пасху. Количество игроков в командах иногда превышало сотню человек. А сама игра больше походила на драку. Играть разрешалось и ногами, и руками, а сами матчи длились по 20 часов. Ворота могли находиться в нескольких километрах друг от друга. Во время таких матчей случались и травмы и увечья. Доставалось и городскому имуществу – разрушались торговые лавки, а горожане прятались наблюдая за футбольным побоищем.
Примерно так выглядели первые футбольные матчи в Англии в XIX веке.
Священники называли эту игру «дьявольскими плясками» и в 14 веке королевским указом футбол был запрещен под страхом смертной казни. Запрет на игру был снят только через 200 лет.
Сначала каждая английская частная школа или университет разрабатывали свои собственные правила. В одной школе можно было бить по мячу рукой, в другой разрешали подножки. В одном учебном заведении в команде должны были играть по 25 игроков, а в другом на поле не могли выходить больше 10 игроков.
В 1846 году между футбольными университетскими клубами начались переговоры в попытке создать единые правила. Попытка сделать футбол популярной игрой оказалась удачной. Появились понятные правила и образовалась Футбольная Английская ассоциация. Стали проводиться футбольные чемпионаты, появились сильные команды. Правила игры, конечно, менялись ещё не раз, но спасибо за современный футбол стоит сказать именно англичанам.
Перевод на Армянский
Ընդհանուր առմամբ ընդունված է, որ քիքբոլի խաղի ծննդավայրը Անգլիան է: Բրիտանացիները, ամենայն հավանականությամբ, չեն մտածել այս խաղի մասին. Նրանք ֆուտբոլ են տեսել հռոմեական լեգեոներներում: Ֆուտբոլին նման գնդակի խաղեր հանդիպում էին Հունաստանում, Եգիպտոսում և Չինաստանում: Ենթադրվում է, որ Չինաստանի ժողովուրդը ֆուտբոլ է խաղում ավելի քան 2000 տարի առաջ: Այսքան տարեկան են չինական քրոնիկները, որոնց մեջ կան հղումներ գնդակի խաղի մասին: Բայց սա ամենևին ֆուտբոլ չէր:
Հենց Բրիտանիայում սկսեցին ձևավորվել խաղի կանոնները: Սկզբում բարեկենդանի Զատկի շաբաթվա համար ֆուտբոլը սիրված զբաղմունք էր: Թմերում խաղացողների թիվը երբեմն անցնում էր հարյուր հոգուց: Եվ խաղն ինքնին ավելի շատ նման էր մենամարտի: Թույլատրվում էր խաղալ ինչպես ոտքերով, այնպես էլ ձեռքերով, իսկ խաղերն տևում էին 20 ժամ: Դարպասները կարող էին միմյանցից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա լինել: Նման հանդիպումների ժամանակ վնասվածքներ են եղել: Քաղաքի ունեցվածքը նույնպես վնասվում էր. Առևտրի խանութները ոչնչացվեցին, և քաղաքաբնակները թաքնվեցին ՝ դիտելով ֆուտբոլային խառնաշփոթը:
Կարդա՛ Ղ․ Աղայանի <<Եղեգնուհի>>հեքիաթի առաջին մասը։
1․Անծանոթ բառերը բացատրի՛ր։
եղեգնուտ — Եղեգով պատված տեղ՝ վայր, շամբ:
եղեգ — Հացազգիների ընտանիքին պատկանող բարձրացողուն բույս:
2․Պատմությունից առանձնացրո՛ւ այն հատվածը, որը քեզ մոտ զարմանք առաջացրերց և հիմնավորի՛ր ընտրությունդ։
― Դրա համար հարկավոր չէ հեռու երթալ․ քո քաղաքի մոտ մի մեծ գետ կա, նրա ափին մի
եղեգնուտ կա, ուր մարդի ոտք ընկած չէ դեռևս, որովհետև այն տեղը սուրբ և անմատչելի է
համարվում, իսկ շատերն էլ կարծում են, որ այնտեղ աներևույթ ոգիք կան։ Կերթաս այնտեղ,
կընտրես եղեգներից ամենից գեղեցիկը, կկտրես չբանեցրած դանակով, կձգես ջուրը, և նա
իսկույն կդառնա աղջիկ՝ քո որդու հավանած։
Ինձ դուր եկավ այս հատվածը, որովհետև այդ մարդը շատ օգնեց թագավորին և լավ արարք արեց թագավորին:
Երեք իրար հաջորդող թվեր
100,101, 102
101 — 1 = 100
101 + 1 = 102
120,121,122
121 + 1 = 122
121- 1 = 120
59, 60, 61
60 — 1 = 59
60 + 1 = 61
143, 144, 146
144 — 1 = 143
144 + 1 = 145
73, 75, 77
75 — 2 = 73
75 + 2 = 77
105, 107, 109
107 — 2 = 105
107 + 2 = 109
21, 23, 25
23 — 2 = 21
23 + 2 = 25
94, 96, 98
96 — 2 = 94
96 + 2 = 98
110, 112, 114
112 — 2 = 110
112 + 2 = 114
104,106, 108
106 — 2 = 104
106 + 2 = 108


Պատրաստվի՛ր բանավոր քննարկման՝ Ղ․ Աղայան․ ,,Վաճառականի խիղճը,,։
Շարունակի՛ր պատմությունը՝ հորինելով նոր ավարտ։
Դրանից հետո տղան շնորհակալություն հայտնեց և ընկավ ճամփա: Ճամփին մի հովիվի պատահեց և հովիվը ասաց.
Տղան ել ասաց թե հինգ տարի ծառայել եմ մի վաճառականի մոտ, հետո երբ հինգ տարին անցել է ինձ գումար չի տվել և այդ գումարը ուրիշ վաճառականներն են տվել և այդպես մի երկար պատմություն: Այս հովիվը, որ փողի անունը լսում է վրա է տալիս տղաի վրա: Իրարից դուրս պրծնելով տղան փախչում է հովիվից: Գնում է տուն հանգստանում և հետո մայրը ուղարկում է տղային դեղ բերելու որպեսզի հայրը լավանա: Տղան ել գնում է դեղը բերում է տալիս է հայրիկին և այդպես հայրը լավանում է և նրանք ապրում են երկար ու երջանիկ:
Պատմությունից առանձնացրո՛ւ այն հատվածը, որը քեզ դուր եկավ և հիմնավորի՛ր։
Թագավորը հրամայում է դահիճներին, թե՝ վաճառականին տարեք կախելու։
Դահիճները տանում են վաճառականին կախելու։
Թագավորը հարցնում է տղային, թե՝ էլ ուրիշ ասելու կամ գանգատ չունե՞ս խոզեինիդ վրա։
Տղան ձայն չէ հանում։
Երկրորդ անգամ ասում է տղային, բայց դարձյալ պատասխան չկա։
Երրորդ անգամ հարցնում է տղային, թե՝ պատասխան տուր, խո էլ ոչինչ չունես ասելու։
Տղան լացակումած ասում է.
― Տե՛ր արքա, ես խղճում եմ նրա զավակներին, ես մտնում եմ նրանց դրության մեջ։ Նրա
որդիքը պետք է լացեն, որ իրանց հորը կենդանի թաղում են։ Ես ոչ մի պահանջ չունեմ
նրանից և հրաժարվում եմ մի որևէ վարձատրությունից։
Այս հատվածը ինձ դուր եկավ որովհետև տղան շատ հանճարեղ եղավ և շատ խղճով:
Ուրբատ օրը մենք դասարանով գնացինք գետամեջի գյուղ: Մեր առաջին կետը դա ընկեր Դիանայի տունն էր: Այն շատ մեծ էր և հոյակապ: Մենք այնտեղ հաց կերանք և շարժվեցինք առաջ:
Այդ վայրում կային մեղուներ, որոնցից Դանիելը շատ էր վախենում: Մենք այդտեղ քիչ մնացինք՝ մոտավորապես մի 10 րոպե, իսկ հետո շարժվեցինք ժայռի ամենախորը մասը, որտեղ գտնվում էր այն խողովակը որից մենք հիմա ջուր ենք խմում:
Բոլորը իրենց շշերը բերում էին խողովակի մոտ, որպեսզի սառեցնեին դրանք: Ի դեպ խողովակը շատ սառն էր: Հետո շարժվեցինք դեպի մեծ կամուրջը:




Մենք շարժվում էինք ինչ որ (կանալի) և Հրազդան գետի մոտով: Կանգնեցինք մեծ կամուրջի տակ, այդ պահին մի փոքր վախեցա այն մտքից, որ կարող է այն փլվել: Իսկ հետո նստեցինք ավտոբուս և գնացինք Երևան:


Գետամեջ գյուղ, գտնվում է կոտայքի մարզում՝ Հրազդան կիրճի ձախ ափին։ Գետամեջ է վերանվանվել 1948 թվականին[2]։ Գտնվում է Երևանից 15, և մարզկենտրոն Հրազդանից 35 կմ հեռավորության վրա։
Գետամեջ է վերանվանվել 1948 թ.-ի հունիսի 21-ին։
1. Նախադասություններն ընդարձակի՛ր՝ ինչպիսի՞ կամ ո՞ր հարցերին պատասխանող բառեր կամ բառակապակցություններ ավելացնելով.
Օրինակ՝Կինը հարցրեց: — Երիտասարդ կինը հարցրեց: Կամ՝ Լայնեզր գլխարկով կինը հարցրեց:
Հպարտ Շունը մտավ իր հիասքանչելի բունը:
Չար մարդու Սիրտը դա չոր քար է:
Իմ Հայրն իմ ընկեր է:
Երկիրը պտտվում է իր առանցքի շուրջ:
2. ա) Տրված հարցերին պատասխանի՛ր և առաջադրանքը կատարի՛ր:
Ո՞վ է ընկերդ (ընկերուհիդ):
Մանրամասն նկարագրի’ր նրա արտաքինը (հասակը. կաոուցվածքը. դեմքը. հագնվելը և այլն):
Իմ ընկերը Նարեկն է: Նա բարձրահասակ է և նիհար ունի շագանակագույն աչքեր: Նա սիրում է խաղալ ֆուտբոլ: Այսօր նա հագել էր մի մոխրագույն հուդի, որի վրա կար նկարված դինոզավր և նաև հագել էր սև տաբատ:
Նրա բնավորության մասի՛ն պատմիր:
Նա շատ է սիրում ֆուտբոլ խաղալ:
Պատմի՛ր՝ նա ի՞նչ է սիրում և ինչ չի սիրում:
Նրա մեջ կա՞ բան. որ չես հավանում. կուզե՞ս. որ փոխվի: Գրի՛ր՝ ուզում ես նրանից ինչ-որ բան սովորել:
բ) բոլոր պատասխաններդ մի տեքստում հավաքիր և ընկերոջդ (ընկերուհուդ) մասին գրավոր պատմիր: