Պատմել սովորի՛ր Հանս Քրիստիան Անդերսենի 《Լուցկիներով աղջիկը》գործը։
Առաջադրանք
Պատմությունից առանձնացրո՛ւ քեզ համար ամենահուզիչ և ամենից տպավորիչ հատվածները և հիմնավորի՛ր։
Աղջիկը վախվխելով մի լուցկի հանեց ու… չը՛խկ: Լուցկին այնպես վառվեց, այնքան վառ բռնկվեց… Աղջիկն այն ձեռքի ափով պատսպարեց քամուց, ու լուցկին սկսեց վառվել հանգիստ, վառ կրակով՝ ասես փոքրիկ մոմ լիներ: Զարմանալի մոմ… Աղջկան թվում էր, թե նա նստած է պղնձե գնդերով ու կափարիչներով մեծ երկաթե վառարանի դիմաց: Կրակն այնպես լավ էր նրա մեջ վառվում, այնպիսի ջերմություն էր շնչում: Բայց ի՞նչ պատահեց: Աղջիկը ոտքերը մեկնեց կրակին, որ տաքացնի, ու հարկարծ… կրակը հանգավ, վառարանն անհետացավ, իսկ աղջկա ձեռքում վառված լուցկի մնաց:
Ինձ դուր եկավ այս հատվածը, որովհետև քանի, որ աղջիկը ահավոր ձևի մռսել էր այդ մի փոքրիկ լուցկի այնքան ջերմությունն էր տալիս նրար, որ նա պատկերացնում էր իրեն մի լավ պայմաններում, բայց երբ նա ուզեց տաքացնել նաև նրա ոտքերը լուցկին անմիջապես հանգավ:
😴Ալեք Ֆրանգյանի բլոգ😴 