Տնային աշխատանք

Կետերի փոխարեն գրի՛ ր է, ե  կամ ո:

«Մի անգամ իմ բարեկամ մի Որսորդ մեր հանդի անտառուտ սարերից մի եղնիկ նվեր բերեց երեխաներիս համար»:
Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկՈ,   Երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում  Էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, Որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմՈրեն հանգչում էին Ոսկեգեղմ անտառները:
«Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ Եղնիկ էր̀  խՈրունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում Էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա, Էլ  չԷր փախչում,  չԷր վախենում մեզնից,  մանավանդ շա՜տ մտերմացել Էր երեխաներիս հետ, նրանց հետ միասին վազվզում Էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում Էր, նրանց հետ քնում:
Մի բան ինձ շատ Էր զարմացնում: Եղնիկը թԵև այնպես ընտելացել Էր մեզ, սովորել Էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում  Էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում Էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին, ականջները լարած խորասույզ լսում Էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը,  որ   Երբեմն ուժեղանում Էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին: Նայում Էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ  Երբ պատահում Էր  բարձրանում Էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չԷր նկատում և Երբ հանկարծ ուշքի Էր գալիս, նետի պես ծլկվում Էր մոտիցս…

Հարցեր և առաջադրանքներ

      1.   Ո՞ր ստեղծագործությունից է հատվածը: Նշի՛ր հեղինակի անունը:

Հովհաննես Թումանյան՝ Մայրը

  1. Գրի՛ր որսորդ, խորունկ, անդուլ, խարտյաշ բառերի հոմանիշները:
  • Որսորդ — որսոն
  • Խորունկ — խոր
  • Անդուլ — դադար չունեցող
  • Խարտյաշ — քումայթ
  1. Տեքստից դո՛ւրս գրիր երեկո բառի հոմանիշը:

Երեկո — իրիկուն

  1. Տրված բառերը բաղադրիչների (մասերի) բաժանի՛ր, որոշիր կազմությունը։

 Օրինակ՝  հեքիաթային- հեքիաթ(արմատ)+ ային(ածանց), ածանցավոր բառ

անտառուտ — Արմատ = Անտառ, Ածանց = ուտ

վերջալույս- Արմատ = վերջ, հոդակապ = ա, Արմատ = լույս

աշնանային- Արմատ = աշուն, Ածանց = ային

խորասույզ- Արմատ = խոր, Հոդակապ = ա, արմատ = Սույզ