Այսօր ձեզ կպատմեմ իմ քույրիկի մասին։Իմ քույրիկը վերջերս ընդհարապես չի լացում, համ էլ ինքը մեկ տարեկան է։ Երբ ինքը լացում է, ես նրան սիրում եմ, և նա դադարումէ լացել։ Քույրիկս շատ նման է պոնչիկի և բուլկիի, նա շատ չաղլիկ է, ինչ ուտելիք տեսնում է, թաքուն վերցնում է ուտելիքը և մտցնում է բերանը, էլ չամիչ, էլ խնձոր, ինչ ուզեք։ Համ էլ հենց նա տեսնում է փղի աչքեր, նա ցույց է տալիս իր աչքերը։
Իմ քույրիկը
😴Ալեք Ֆրանգյանի բլոգ😴 