Համո Սահյան․ Աշուն

Աշնան օրերն են հասել,
Իջել է ամպը սարին,
Եվ հրաժեշտ է ասել,
Կռունկը մեր աշխարհին:

Բարդին էլ չի սոսափում
Արագիլի թեւի տակ,
Դեղին թերթեր է թափում
Առվակի մեջ կապուտակ:

Կարմիր խարույկ է կարծես
Ծեր տանձենին անտառի,
Թվում է, թե մոտ վազես,
Ձեռք ու ոտքդ կվառի …

Քամին շատ էր թափառել,
Պարապ-սարապ թեւը կախ,
Բայց արդեն գործ է ճարել,
Տեսեք ինչքան է ուրախ է:

Առաջադրանք․ Վերնագրիր մտածել յուրաքանչյուր քառատողի համար:

1-ին տուն՛ Տխուր կռունկը

2-րդ՛ տուն Տխուր օրը

3-րդ՛տուն Տաք ազոտը

4-րդ՛տուն ՝ Ուրախ ամպը